Je komt bij mij vragen; mogen we inchecken?!
De opwinding in je ogen, de pret van wat komen gaat
Je allereerste verre reis, samen met jou papa en mama
Wat vond je het spannend om zover weg te gaan
“Mevrouw de stewardess, kan ik bij het raam zitten?
Jou enthousiasme doet me glimlachen, jij kleine opgewonden passagier
Ik check jou koffers in en geef jou je instapkaart
Goede reis kleine vriend, happy landings!

Mijn dienst zit er op, ik mag naar huis
Ik kijk om me heen, zie bedrukte gezichten, angst, paniek
Ik begrijp het niet, ik zie het niet
Geen blije gezichten, geen enthousiaste passagiers, enkel angst, enkel paniek
“Oh, mijn god” roept een dame
Ik kijk op naar het scherm…een schok…
Ik kan alleen maar kijken, stil, stil, stil….

Mijn kleine vriend, mijn kleine reiziger,
is niet meer, gaat niet meer
Niet naar de bestemming waar hij wilde zijn
De zon voelen op z’n mooie witte huidje, het zand tussen zijn kleine teentjes aan het strand, zijn blonde haartjes opgelicht als een engel

Dag kleine vriend, dag kleine engel
Je bent op een andere bestemming,
geen pijn, geen verdriet
je bent nu een engeltje, wakend over je geliefden, je klasgenootjes, je vriendjes
Dag kleine vriend, dag m’n kleine passagier
Rust zacht……